Pieniek

Kto oglądał Twin Peaks ten zna damę z pieńkiem. Ze spacerów często wracam z takim pieńkiem pod pachą. A nóż się przyda :) Ten przytaszczyłam jesienią, przeleżał całą zimę na balkonie i w końcu się za niego wzięłam.
Ta balkonowa kwarantanna wyszła mu na "zdrowie" jeśli można tak powiedzieć. Dzięki temu łatwej poszło okorowanie :)

Oto co powstało z pieńka.

Od najmłodszych lat jestem fanką Muminków, nadzwyczajny urok, ciepło i wielka nauka tolerancji dla innych stworzeń urzeka mnie w nich najbardziej.

W każdym  z bohaterów odnajduję cząstkę siebie.

Lubię ciepło domowego ogniska i nowe przyjaźnie jak mama Muminka, o każdej porze można do mnie wpaść i pogadać.

Lubię jak Muminek poznawać nowości i zgłębiać ich tajemnice.

Jak Migotka lubię błyskotki i czasem jestem próżna :)

Jak Mała Mi czasem się wkurzam i jestem sarkastyczna, ale trzeba mnie bardzo mocno zdenerwować !

Lubię samotne wędrówki po lesie jak włóczykij i ciszę jaka mi wtedy towarzyszy, wtedy pomyły same wlatują do głowy.

Odrobina Paszczaka też tkwi  w moim zbieractwie i kolekcjonowaniu przedmiotów.

Jak wpadnę w szał sprzątania to przypominam Filifionkę ha ha ha.

Mogłabym tak wymieniać i wymieniać.

Nie mogło być inaczej, musiał w końcu powstać domek Muminków.

Początkowo domek miał być uproszczony, ale moje dzieci wołały Mamo ! 

A weranda ! A okno na poddaszu ! I tak po kolei spełniałam oczekiwania, jest nawet iglica na dachu i drabinka oczywiście. 

Poszewkę z napisami (obustronne napisy) i tą z bohaterami książki udało mi wyszperać na wagę :)

Domek jest lekko pochyły, taki zawiany , ale przecież ideały nie istnieją,

 a poza tym Dolinę Muminków nie oszczędzały apokaliptyczne wydarzenia jak upadek komety czy wielka powódź.

Czy te wizje autorki Tove Jansson się nie sprawdzają w rzeczywistości ???

Pozdrawiam Was ciepło i serdecznie.

Dziękuję za odwiedziny i słowa jakie u mnie zawsze pozostawiacie.

 Miłośniczka Doliny Muminków.

 czyli Ja.