Pamiątki rodzinne.

Na wielu Waszych blogach i na blogu POLSKICH WNĘTRZ - rozgościły się pamiątki rodzinne.
Przedmioty, które sprawiają iż mimo naszych bliskich nie ma już wśród nas, to ich obecność jakby ciągle żyła i przypomniała o ich bytności. Człowiek pozostawia po sobie ślad i jakąś cząstkę siebie na tej ziemi - mentalną jak i namacalną. Rzeczy, zapachy, smaki, czasem ten sam grymas czy uśmiech na twarzy, uścisk dłoni u kogoś przypomina nam bliska osobę, którą znaliśmy i kochaliśmy.
W naszym domu jest  mnóstwo pamiątek - meble, fotografie, listy miłosne do mojej babci, pocztówki itd.
Dziś wybrałam kilka takich do których jestem bardzo przywiązana.


Pierścionek mojej babci, stary przedwojenny wzór rozetki, w tle książeczka do nabożeństwa z dedykacją.

 Ładna grawerowana puderniczka babci.

Złoty pierścionek z ametystem - na szczęście - pamiątka po drugiej babci.

Wisior z lat 60 kupiony na deptaku w Krynicy Górskiej i ametystowa broszka babci.

Pudełko karciane już znacie, pokazywałam je z zewnątrz, teraz od środka.

Tam mój dziadek wyrył (wypalił) taki napis, a ktoś inny jeszcze zrobił dopiski :)

Stary modlitewnik mojej prababci drukowany gotykiem w języku niemieckim i po łacinie 

datowany na 1902 r.

 święte srebrne prababcine medaliki , cynowa maleńka figurka św. Antoniego oraz różaniec na palec.

Przybornik rzeźbiony , pamiętam jak stał na wielkim dębowym biurku w mieszkaniu mojej babci.

Ta pamiątka przypomina mi dziadka, jak przez mgłę wraca do mnie obraz jego postaci skupionej, pochylonej przy biurku nad stertą papierów i .... ten unoszący się nad nim  zapach dymu z fajki ... pyk ... pyk...

Po biurku niestety nie ma śladu, poszło w świat. Nie dało rady zabrać go do blokowego mieszkania.

Kałamarz - również stał na biurku dziadka.

Stare blaszane pudełko na cygaretki.

Ot,  kilka takich rodzinnych pamiątek, mała garstka a jakże ważna dla mnie i pełna miłych wspomnień.

Pozdrawiam sentymentalnie.

Jolanna